۱۵ هزار اتوبوس داریم/ ۷۵۰۰ اتوبوس فعال در مسیرهای بلند
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۳۲۳۲۲
معاون حمل‌ونقل سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای با بیان اینکه در ناوگان، ۱۵ هزار و ۲۹۰ دستگاه اتوبوس موجود داریم، گفت: بر اساس وضعیت سن و شرایط اتوبوس‌ها، تقریبا ۵۰ درصد آنها می‌توانند در مسیرهای بلند عملیاتی باشند.
به گزارش ایسنا، حمیدرضا شهرکی در نشست خبری هفتمین نمایشگاه حمل‌ونقل، لجستیک و صنایع وابسته با بیان اینکه به سازمان راهداری تکالیف مختلفی محول شده، گفت: در بحث حمل‌ونقل عمومی در مد جاده‌ای، وظیفه مقررات‌گذاری و نظارت، تاسیس شرکت‌ها در حوزه کالا و مسافر، در حوزه حمل‌ونقل، احداث پایگاه‌های پلیس راه، در بخش راهداری موضوع نگهداری راه‌ها و توسعه راه‌های روستایی و فرعی، در حوزه خدمات بین راهی، احداث خدمات رفاهی متوجه سازمان راهداری است که این اقدامات با سرمایه‌گذاری سازمان یا جذب سرمایه بخش خصوصی انجام می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه حجم وسیعی از جابه‌جایی‌ها، سهم راهداری است، افزود: از این رو موضوع اشتغال و سرمایه‌گذاری در این حوزه مطرح است که بالغ بر ۵۰۰۰ همت سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در جاده انجام شده و ۸۰۰ هزار نفر ایجاد شغل مستقیم شده و در عین حال حجم سرمایه‌گذاری در این بخش همواره رو به افزایش است.
معاون حمل‌ونقل سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای ادامه داد: همچنین در سال‌های گذشته سازمان راهداری از ظرفیت‌های فناوری اطلاعات با ظرفیت بالا استفاده می‌کند. سامانه‌های مختلفی با همت شرکت‌های دانش‌بنیان فعال شدند و ما به‌عنوان یکی از سازمان‌هایی که حجم وسیعی اطلاعات داریم، سامانه‌های داده‌کاوی را فعال کرده و از این ظرفیت استفاده می‌کنیم.
شهرکی با اشاره به استفاده از ظرفیت تولید داخلی در راهداری گفت: مذاکراتمان را با تولیدکنندگان داخلی در زمینه تولید ناوگان افزایش دادیم و ۱۳ تفاهم‌نامه با تولیدکنندگان داخلی برای تولید ۱۵۰۰ دستگاه اتوبوس بستیم. این کار یک برنامه مشترک در حوزه معاونت حمل‌ونقل و برنامه‌ریزی وزارت راه و شهرسازی است و به‌دنبال روش‌های تامین مالی برای خریداران هستیم که قراردادها را منعقد کنیم . پیش‌بینی می‌کنیم از ماه آینده این قراردادها منعقد شود، در بخش حمل‌ونقل مسافری هم تفاهم‌نامه‌ها منعقد شده است.
وی درباره وضعیت فعلی ناوگان اتوبوسی بیان کرد: اتوبوس‌های موجود در ناوگان، ۱۵ هزار و ۲۹۰ دستگاه است که میانگین سنی ۱۴ سال دارند. بر اساس وضعیت سن و شرایط اتوبوس‌ها، تقریبا ۵۰ درصد آنها می‌توانند در مسیرهای بلند عملیاتی باشند و بقیه درون‌استانی و کوتاه.
معاون حمل‌ونقل سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای خاطرنشان کرد: در سال جاری ۱۴.۵ درصد رشد جابه‌جایی در کل حمل‌ونقل جاده‌ای داشتیم، با ۱۰۳ میلیون و ۶۳۳ هزار جابه‌جایی مسافر که سهم اتوبوس ۶۰ درصد و با ۵۹ میلیون و ۹۷۷ هزار مسافر بوده و بقیه با مینی‌بوس و سواری انجام شده است.
ادامه دارد...
منبع: ایسنا
کلیدواژه: اتوبوس راهداری و حمل ونقل جاده ای اقتصادي فيبرنوري کریدور شمال جنوب اختلال در جایگاه های سوخت حمل ونقل جاده ای سازمان راهداری سرمایه گذاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۳۲۳۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پارکابی‌ها در تهران قدیم چه می کردند؟
به گزارش تابناک، همشهری آنلاین نوشت: یکی از نخستین شغل هایی که بعد از ورود اتومبیل به تهران رونق گرفت یخ‌فروشی بود. یخ‌فروش‌ها افرادی بودند که معمولا انتهای گاراژها را برای کسب و کارشان انتخاب می کردند و در ۶ ماه ابتدایی سال با فروش‌یخ به مسافران اتوبوس‌های برون‌شهری درآمد کسب می کردند.
داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، شوفری را یکی از پررونق‌ترین مشاغل پایتخت در عهد قاجار و پهلوی اول می‌داند: «مسافرت با اتوبوس در تهران قدیم چندان هم بی‌دردسر نبوده و به همین خاطر شوفرها بابت عبور و مرور در جاده های پرخطر و رانندگی با اتوبوس های دنده‌ای دستمزد کلانی دریافت می کردند. وقتی تازه اتومبیل به خیابان های تهران راه پیدا کرده بود، برخی راننده ها ماهانه بین ۳۰ تا ۴۰ تومان حقوق می گرفتند که با حقوق برخی مقامات لشکری و کشوری برابر بود. ماجرا از این قرار بود که رجال مملکتی مثل وثوق‌الدوله به راحتی از اروپا ماشین وارد می کردند، اما رانندگی بلد نبودند و باید راننده استخدام می کردند. شوفرها یا همان رانندگان اتوبوس هم وضع خوبی داشته اند و حقوق شان کمتر از خلبان ها نبوده است. آنها بابت رانندگی در جاده های ناامن دستمزد خوبی می گرفتند و کافه ها و قهوه‌خانه های بین‌جاده‌ای به رایگان از آنها پذیرایی می کردند. نقل است که برخی شوفرها، علاوه بر وعده ناهار یا شام، با چای و تریاک مجانی پذیرایی می شدند.»
پارکابی یکی دیگر از شغل هایی بود که بعد از پیدایش اتومبیل در تهران رونق گرفت. وظیفه شاگردشوفر این بود که در طول مسیر، سرشان را از پنجره بیرون می کردند و با صدای بلند عابران را به میدان گمرک یا میدان سپه قدیم فرامی‌خواندند تا سوار اتوبوس شوند. شهبازی درباره سایر مشاغلی که در آن برهه رونق گرفت می گوید: «وقتی تعداد سوانح رانندگی در تهران زیاد شد، آرام‌آرام سر و کله افرادی که خودشان را صافکار و نقاش ماشین معرفی می کردند پیدا شد. این افراد داخل گاراژها مشغول به کار می شدند. فروش لوازم یدکی هم در خیابان امیرکبیر رونق گرفت و مکانیک ها مسئولیت تعویض و تعمیر قطعات اتومبیل را بر عهده داشتند.»
با تاسیس تعاونی های مسافربری برون‌شهری در اواخر دهه ۶۰، کسب و کار گاراژدارها از رونق افتاد و بخش قابل اعتنایی از مسافران خود را از دست دادند. آنها در نبرد نابرابر با تعاونی های نوظهور به شیوه های جدید متوسل شدند تا جایگاهشان را از دست ندهند. گاراژدارها که موقعیتشان به خطر افتاده بود، بخشی از فضای داخل گاراژها را به مکانیکی، صافکاری، رنگ‌کاری و ... اختصاص دادند و این گونه بود که این مشاغل در تهران رونق گرفت.
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد